مطالعات نشان می دهد؛
اختلال شناختی خفیف در افراد مسن اغلب از بین می رود
تشخیص اختلال شناختی خفیف ممکنست یک فرد مسن را نگران کند، چونکه می تواند بعنوان مقدمه مبتلاشدن به زوال عقل تلقی شود. اما یک مطالعه جدید نشان میدهد که لزوما اینطور نیست.
به گزارش دکتر میوه به نقل از مهر به نقل از هلث دی نیوز، تقریباً نیمی از سالمندانی که در این مطالعه تحت نظر بودند همگی با مشکلاتی در حوزه حافظه و تفکر تشخیص داده شده بودند مبتلا به اختلال شناختی خفیف بودند، اما چند سال بعد دیگر این بیماری را نداشتند.
«جنیفر مانلی»، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه کلمبیا در نیویورک، اظهار داشت: «ما متوجه شدیم همه افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف در کوتاه مدت گرفتار زوال عقل نخواهند شد، که بیان کننده آنست که وضعیت اختلال شناختی خفیف باید بعنوان یک "دسته بندی با خطر بالاتر" در نظر گرفته شود و نه بعنوان مرحله اولیه زوال عقل.»
به گفته پژوهشگران، پیش بینی کننده های اختلال شناختی خفیف لزوماً همان عواملی نیستند که منجر به زوال عقل شوند.
برای این مطالعه، پژوهشگران بیش از ۲۹۰۰ شرکت کننده در مطالعه را با میانگین سنی ۷۰ سال، به مدت ۶ سال دنبال کردند.
در طول دوره تحقیق، ۷۵۲ شرکت کننده مبتلا به اختلال شناختی خفیف تشخیص داده شدند. این تشخیص ها زمانی صورت گرفت که شرکت کنندگان مشکلات در حافظه یا تفکر را گزارش کردند و تست شأن، اختلال شناختی را نشان داده بود. بر طبق این مطالعه، آنها همچنان می توانستند کارهای روزانه خودرا حفظ کنند و با کمتر از سه فعالیت، مانند خرید یا کنترل داروهای شأن، مشکل داشتند.
از بین افرادی که مبتلا به اختلال شناختی خفیف بودند، ۴۸۰ نفر ارزیابی های بعدی را انجام دادند. دو سال بعد، ۱۳ درصد از مبتلایان به اختلال شناختی خفیف گرفتار زوال عقل بودند. ۳۰ درصد دیگر هنوز اختلال شناختی خفیف داشتند اما به زوال عقل مبتلا نشده بودند. حدود ۱۰ درصد کاهش در عملکرد ذهنی داشتند، اما هنوز معیارهای اختلال شناختی خفیف یا زوال عقل را نداشتند.
به طور خاص، کسانی که تحصیلات بیشتری داشتند یا به کارهای اوقات فراغت بیشتری نظیر مطالعه کردن، دیدار با دوستان قدیمی یا پیاده روی می پرداختند، ۵ درصد کمتر در معرض ابتلاء به اختلال شناختی خفیف بودند.
عواملی که خطر ابتلاء به زوال عقل را در افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف می افزایند شامل استفاده از داروهای ضدافسردگی، داشتن علایم افسردگی، داشتن ژن خاصی که خطر آلزایمر را بیشتر می کند و داشتن اختلال شناختی خفیف که بر چندین جنبه از مهارت های فکری، همچون حافظه، زبان و مهارت های فضایی تأثیر می گذارد، هستند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب