کاسبی در بازار سلامت از مطب به داروخانه و لابراتوار
به گزارش دکتر میوه، شلوغی یک لابراتوار تشخیص طبی در یکی از شهر های حومه تهران در حالیکه سایر لابراتوار های همان شهر، حتی یک پنجم آن رجوع کننده و بیمار ندارند، به صورت کلی کمی غیرواقعی به نظر می آید.
به گزارش دکتر میوه به نقل از مهر، اظهارات معاون بهداشت وزارت بهداشت بر مبنای این که انجام حداقل ۴۰ درصد آزمایش های پزشکی در کشور غیر ضروریست، می تواند پاسخی برای شلوغی های بعضی از لابراتوار های پزشکی در کشور باشد. البته آن دسته از لابراتوار ها که رفرانس و مرجع نیستند و فقط آزمایش های روتین را انجام می دهند و در عین حال، همکاران آنها در نزدیکی همین لابراتوار ها، خیلی کمتر از این لابراتوار های شلوغ؛ رجوع کننده و بیمار دارند. بنا بر اخبار رسیده از یکی از لابراتوار های پزشکی در یکی از شهر های جنوب غربی تهران، تعداد مراجعات روزانه این لابراتوار به ۳۵۰ تا ۴۰۰ نفر می رسد و روزهای پنج شنبه با رکورد عجیب و باور نکردنی بیشتر از ۵۰۰ رجوع کننده مواجه می شود. این در شرایطی است که در شعاع تقریبا یک یا دو کیلومتری همین آزمایشگاه؛ چند لابراتوار پزشکی دیگر هم وجود دارد که تعداد مراجعات آنها بعضاً به کمتر از ۱۰۰ و حتی ۵۰ نفر می رسد. علیرضا رئیسی معاون بهداشت وزارت بهداشت ضمن اشاره به این که حداقل ۴۰ درصد آزمایش های انجام شده در کشور غیرضروری است، این مورد را نشانه ای از اسراف در منابع حوزه سلامت دانست و اظهار داشت: نیازهای القایی در قسمت دارو و لابراتوار ها در حال افزایش می باشد و امید می رود با اجرای برنامه پزشکی خانواده، این روند کنترل شود. همین اظهار نظر کوتاه از معاون وزیر بهداشت، کافی است که متوجه القایی بودن تعداد زیادی از آزمایش هایی باشیم که با نسخه پزشک مربوط صورت می گیرد. وقتی چند لابراتوار تشخیص پزشکی در نزدیکی هم، با تعداد متفاوتی از مراجعان مواجهند، میتوان به این نکته توجه داشت که چرا فقط یکی از این لابراتوار ها، تعداد زیادی رجوع کننده دارد و بقیه آنها، این تعداد و حتی نصف این تعداد را ندارند. این مورد از دو نگاه قابل بررسی است، که البته یکی از این نگاه نسبت به دیگری، قدری ضعیف تر است. این که باور نماییم این لابراتوار شلوغ هیچ ارتباط متقابل و قرار همکاری با پزشکان مطب دار در آن ناحیه و اطراف ندارد که عقل سلیم؛ چنین فرضیه ای را رد نمی نماید. زیرا، خدمات القایی از سمت و سوی پزشکانی صورت می گیرد که با کمترین رجوع بیمار مواجهند و در عین حال، همان تعداد را به لابراتوار «خاص» معرفی می کنند. این که باید حتما در همان آزمایشگاهی که پزشک یا منشی مطب به بیمار معرفی می کند، آزمایش انجام شود؛ چندان قابل قبول نیست. مگر این که بپذیریم آن آزمایشگاه، از تجهیزات و دستگاه هایی برخوردار می باشد که همکاران او ندارند. در حالیکه قریب به اتفاق لابراتوار های پزشکی که آزمایش های روتین و معمولی را انجام می دهند، تقریبا در یک سطح هستند. نگاه دوم که قبول آن تا حدودی ممکن نیست، اینست که قبول نماییم بیماران خیلی اتفاقی به همان لابراتوار خاص رجوع می کنند. در حالیکه منزل بسیاری از رجوع کنندگان، به لابراتوار خاص؛ دور است و می توانند لابراتوار دیگری را انتخاب کنند. این قبیل اتفاق های عجیب را میتوان در مراجعات به داروخانه ها هم شاهد بود. در واقع، چنین فرایند ای از مطب به داروخانه «خاص» هم وجود دارد. به صورتی که می بینیم یک داروخانه خیلی شلوغ است و داروخانه دیگری به فاصله ۲۰۰ متری آن، خیلی خلوت است. این کاسبی در بازار سلامت، زمانی حذف می شود که از یک نظام ارجاع قوی در نظام سلامت کشور برخوردار باشیم که بتواند این قبیل کارها را رصد و با آنها، برخورد کند. هزینه ای که نظام سلامت از خدمات القایی متحمل می شود، چند برابر هزینه واقعی درمان است.
منبع: drmiveh.ir
این مطلب را می پسندید؟
(2)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب