نقش حیاتی فیزیوتراپی در مدیریت توانبخشی بیماران ام اس
دکتر میوه: یک فیزیوتراپیست، بر نقش حیاتی رشته فیزیوتراپی در مدیریت حرکتی و توانبخشی بیماران دچار ام اس تاکید کرد.
عبدالرحمان اهوازیان دبیر شاخه ورزشی انجمن علمی فیزیوتراپی ایران، به بهانه روز جهانی ام اس، در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: مولتیپل اسکلروزیس یا همان ام اس، یک بیماری خودایمنی مزمن و پیش رونده است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به پوشش محافظ اعصاب (میلین) در مغز و نخاع حمله می کند. این اختلال در انتقال پیام های عصبی، منجر به بروز علائمی نظیر ضعف و گرفتگی عضلات، بی حسی، اختلال در تعادل، خستگی شدید و گاه مشکلات بینایی و گفتاری می شود. وی با اشاره به شیوع این بیماری در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی و در بین زنان، اضافه کرد: بااینکه ام اس درمان قطعی ندارد، اما می توان با رویکرد چندجانبه، روند پیشرفت آنرا کنترل کرده و کیفیت زندگی بیماران را حفظ کرد. در این بین، فیزیوتراپی نه فقط یک مداخله حمایتی، بلکه در خیلی از موارد یک درمان محوری و مؤثر شمرده می شود.
فیزیوتراپی؛ ابزار حیاتی برای حفظ عملکرد فیزیکی
بگفته اهوازیان، باتوجه به تأثیر مستقیم ام اس بر تعادل، قدرت عضلانی و توانایی انجام کارهای روزمره، مداخلات فیزیوتراپی می توانند بصورت شایان توجهی از بروز ناتوانی های حرکتی جلوگیری نمایند. وی اضافه کرد: در فیزیوتراپی، برنامه درمانی باتوجه به شرایط هر فرد و شامل ارزیابی دقیق عملکرد، خستگی، تعادل و راه رفتن شروع می شود و با طراحی تمرینات هدفمند ادامه پیدا می کند. اهوازیان اظهار داشت: این برنامه ها شامل، تمرینات مقاومتی و تعادلی، مهارتهای درمان دستی، تحریک الکتریکی عضلات، تمرینات تنفسی و ذهن-بدن و آموزش وضعیت صحیح بدن و صرفه جویی در انرژی است. وی ادامه داد: آموزش بیمار و خانواده بخش جدایی ناپذیر از درمان است. به بیماران یاد می دهیم چطور با خستگی مقابله کرده، فعالیت هایشان را مدیریت کرده و در عین حال مستقل باقی بمانند.
درمانی پویا و منعطف برای بیماری نوسان پذیر
یکی از خاصیت های مهم بیماری ام اس، نوسانات جسمی و حرکتی است، اهوازیان در این زمینه توضیح داد: یک بیمار ممکنست روزی آمادگی خوبی برای تمرین داشته باشد و روز دیگر گرفتار ضعف و خستگی شدید شود. بدین سبب برنامه فیزیوتراپی باید بطورکامل انعطاف پذیر و قابل تطبیق با وضعیت روزانه بیمار باشد. وی ادامه داد: تمرینات فیزیوتراپی در این بیماران باید با شدت پایین اما استمرار بالا طراحی شوند تا انرژی بیمار حفظ شده و در عین حال، اعتماد به نفس او افزایش یابد.
فرهنگ سازی لازمه پیشرفت درمان
اهوازیان در ادامه اظهار داشت: متاسفانه در جامعه ما هنوز فیزیوتراپی به عنوان یک درمان مکمل شناخته می شود و خیلی از بیماران زمانی مراجعه می کنند که بخش زیادی از عملکرد حرکتی شان از دست رفته است. ما نیاز به فرهنگ سازی جدی در سطح جامعه و سیستم ارجاع پزشکی داریم. وی تاکید کرد: شروع بموقع توانبخشی می تواند نتایجی بسیار مؤثر و پایدار در پی داشته باشد. پزشکان، خانواده ها و خود بیماران باید بدانند که فیزیوتراپی بخش اصلی درمان در ام اس است، نه گزینه ای جانبی.
فیزیوتراپی، تمرین زندگی است
اهوازیان در آخر با نگاهی امیدبخش، اظهار داشت: ام اس پایان راه نیست. فیزیوتراپی فقط تمرین عضله نیست، تمرین زندگی است؛ راهی برای بازگرداندن استقلال، عزت نفس و احساس کنترل. به بیماران سفارش می کنم با امید، پیگیری و دانش، مسیر درمان را جدی بگیرند. فیزیوتراپی در ام اس یعنی، ایستادن باردیگر، راه رفتن باردیگر و زندگی باردیگر.
منبع: دكتر میوه
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب