در گفت وگو با دكتر میوه تشریح شد
چالش های كودكان اوتیسم در مدارس، ضرورت تاسیس مدارس ویژه برای این كودكان
به گزارش دكتر میوه مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران ضمن اشاره به چالش های كودكان اوتیسم در مدارس عادی و ضرورت توانمندسازی معلمان برای چگونگی برخورد با این كودكان، بر لزوم تاسیس مدارس ویژه برای آنها تاكید نمود.
سعیده صالح غفاری _ مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران در گفتگو با ایسنا، با اشاره به تفاوت های كودكان دارای اوتیسم با سایر كودكان در حوزه مسائل آموزشی، اظهار داشت: تدریس به دانش آموزان دارای اوتیسم، از ظرافت ها و پیچیدگی های خاصی برخورداراست و ضمن تلاش و حوصله فراوان، نیازمند ذهنی خلاق و چشمانی تیزبین است تا راه پیشرفت و برقراری ارتباط برای بروز استعدادهای این كودكان فراهم گردد.
وی اضافه كرد: اوتیسم یك طیف خفیف تا شدید می باشد كه این افراد بر مبنای طیف شان، نیازمند حمایت در سطوح مختلف هستند. برخی از این بچه ها در سطوح خفیف و برخی در سطوح متوسط، در چارچوب طرح تلفیقی به سمت مدارس دولتی هدایت می شوند و در كنار دانش آموزان عادی تحصیل می كنند كه این مورد سبب می شود بتوانند آمادگی لازم را برای ورود به جامعه كسب كنند. البته در این میان توانمندسازی معلمان مدارس عادی در نحوه برخورد، رفتار و آموزش با این دانش آموزان بسیار مهم و حیاتی است؛ چونكه برخورد نامناسب می تواند سبب دلسرد شدن این دانش آموزان از مدارس شود.
مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران با اشاره به اینكه اگر دانش آموزی دارای اختلال و خصوصیت خاصی باشد كه امكان حضورش در مدارس عادی فراهم نباشد، به سمت مدارس استثنایی ارجاع می شود، اظهار نمود: البته گاهی هم به علت ناآگاهی نسبت به این بیماری، والدین سایر همكلاسی های این كودكان نسبت به حضور آنها در مدرسه شكایت كرده و از مدیر مدرسه می خواهند دانش آموز دارای اختلال اوتیسم را از مدرسه عادی بیرون كند كه این مورد نیازمند آموزش و فرهنگسازی مناسب می باشد.
وی اضافه كرد: دغدغه دیگرمان نوع سنجش پزشكی دانش آموزان در بدو ورود به مدارس است. در این زمینه هم باید آموزش های لازم به افراد داده شود. گاهی پیش می آید كه كودك دارای اختلال اوتیسم از توانایی مناسبی برخوردار است، اما گرفتار استرس شده و به كلی تمامی آموزش هایی كه فراگرفته را از یاد می برد؛ بنابراین سنجش پزشكی این دانش آموزان باید با سایرین متفاوت باشد.
صالح غفاری افزود: این استرس به علت حضور در محیط جدید برای این كودكان به وجود می آید. البته این استرس تنها به سنجش پزشكی منتهی نشده و امكان دارد در ماه های ابتدایی سال تحصیلی هم گریبانگیر این كودكان باشد.
وی با اشاره به نقش صدمه زننده استرس در كودكان طیف اوتیسم، اظهار نمود: گاهی حتی به خاطر وجود استرس، پایه ای ترین موضوعات مانند كنترل ادرار را فراموش می كنند و همین مساله آنهارا از دستیابی به برخی موقعیت ها باز می دارد. تا سال قبل قانونی برای مدارس كودكان اوتیسم وجود داشت كه به باعث آن حضور بچه ها در مدرسه بعد از سپری شدن سایر مراحل، به شرطی محقق می شد كه كودك كنترل ادرار خویش را داشته باشد كه این قانون هم مشكلاتی را برای برخی دانش آموزان به وجود آورد كه اصلاحاتی بر آن صورت گرفت.
غفاری در ادامه بر ضرورت تاسیس مدارس ویژه برای كودكان دارای اوتیسم تاكید و خاطرنشان كرد: هم اكنون ۴۹ مركز آموزش اوتیسم در كل كشور وجود دارد كه ۳۰ مركز آن دولتی هستند. از این تعداد هفت مدرسه پسرانه و یك مدرسه دخترانه در استان تهران مشغول به فعالیت هستند و برخی از استان ها هم به كلی از داشتن چنین مدارسی محروم هستند.
وی با اشاره به اینكه گاهی هم مدرسه افتتاح شده تحت عنوان مدرسه اوتیسم یك مدرسه مستقل نیست، خاطرنشان كرد: به صورت مثال مدرسه دخترانه ای كه امسال در منطقه دو شهر تهران تحت عنوان مدرسه اوتیسم برای این كودكان راه اندازی شد یك مدرسه مستقل نیست و این كودكان كنار كودكان كم توان در حال تحصیل هستند. نكته قابل توجه اما عدم مناسب سازی فضای آموزشی برای كودكان طیف اوتیسم است. هم اكنون كلاس های طبقه چهارم این مدرسه بدون داشتن آسانسور به دانش آموزان طیف اوتیسم اختصاص یافته است كه باید به این مورد هم رسیدگی شود.
وی اضافه كرد: این مدارس امكانات ویژه را هم می طلبد؛ بعنوان مثال در چنین مدارسی معمولا كاردرمانگر و گفتار درمانگرانی هم مشغول به كار هستند كه در كنار آموزش معلمان، در ساعت های مستقلی به این افراد آموزش های لازم را می دهند. همینطور كلاس درس دانش آموزان با اختلال اتیسم، در شكل، فرم و روش اجرای مباحث آموزشی متفاوت می باشد. آموزش این دانش آموزان به صورت انفرادی و كار به صورت گروهی است و معمولا در هر كلاس بین دو تا هفت دانش آموز وجود دارند، البته این عدد هم با عنایت به سطح این دانش آموزان در طیف اوتیسم، می تواند متفاوت باشد.
مدیرعامل انجمن اوتیسم در مورد مشكلات مناسب سازی محتوای آموزشی برای كودكان طیف اوتیسم از سایرین اظهار داشت: برخی از آنها كتاب های عادی می خوانند و تعدادی دیگر كتاب های دانش آموزان استثنایی را مطالعه می كنند؛ یكی از خلاءهای آموزشی در این مدارس هم همین مبحث است كه كتاب های درسی با سرفصل های مخصوص اوتیسم تدوین نشده و تنها یك كتاب مهارت آموزی ویژه پایه اول تا ششم برای این دانش آموزان تدارك دیده شده است.
وی با اشاره به درخواست ملاقات از وزیر آموزش وپرورش برای رسیدگی به این مشكلات، اظهار داشت: از آغاز تاسیس انجمن به دنبال حذف این موانع هستیم. حتی از آموزش وپروش استثنایی درخواست كردیم طی تفاهم نامه ای بتوانیم آموزش های خانواده محور را در مدارس دنبال كنیم؛ چونكه بخشی از آموزش ها متوجه اطرافیان شخص دارای اختلال اوتیسم است. همواره به لحاظ كلامی از این دست پیشنهادات ما استقبال می شود، اما در عمل محدودیت هایی وجود دارد كه مانع همكاری ما می شود.
در ادامه فاطمه رستمی _ مادر یكی از كودكان طیف اوتیسم و از اعضای روابط عمومی انجمن اوتیسم ایران كه با مادران دانش آموزان اوتیسمی در ارتباط می باشد درباره مشكلات دانش آموزان اوتیسمی به ایسنا می گوید: مشكل اصلی ما عدم آگاهی بعضی از مدیران و مسؤلان مدرسه نسبت به اوتیسم است. طی نامه نگاری هایی كه با آموزش وپرورش و مدیران برخی مدارس در گذشته داشتیم، یكی از درخواست های ما برگزاری كارگاه های آموزشی توسط انجمن اوتیسم در مدارس برای مسؤلان و حتی مادران سایر دانش آموزان است تا منجر به افزایش آگاهی آنها نسبت به بیماری باشد كه متاسفانه این درخواست همچنان مغفول مانده است. گاها برخی مادران می گویند معلمِ فرزندشان با اشاره به اینكه درس خواندن به درد این كودكان نمی خورد، حتی آنها را از فرستادن كودك به مدرسه دلسرد كرده است.
وی اضافه كرد: مدتی از بازگشایی مدارس نمی گذرد اما، در همین مدت از سراسر كشور گزارشاتی درمورد نحوه برخورد ناشایست مدیران مدارس با دانش آموزان مبتلا به اوتیسم داشته ایم كه از عدم آگاهی آنها سرچشمه می گیرد. در مدرسه ای استثنایی در شهرستان پاكدشت استان تهران، مدیر مدرسه مبادرت به تنبیه بدنی دانش آموز كرده كه با پیگیری والدین از آموزش وپرورش منطقه، اقدام مدیر مورد بررسی قرار گرفته و از خانواده كودك عذرخواهی كرده است. یا در مدرسه ای دیگر تعدادی از مادران سایر دانش آموزان از مدیر مدرسه درخواست كرده اند كه دانش آموزان اوتیسم را به مدرسه راه ندهند.
وی با اشاره به اینكه بعضی از كودكان طیف اوتیسم كلاس اولی می توانند در سنجش سلامت دانش آموزی نمره قابل قبول برای حضور در مدارس عادی را كسب كنند، اظهار داشت: این بچه ها از افراد طیف بالای اوتیسم محسوب می شوند كه می توانند در مدارس عادی هم درس بخوانند اما، نیاز است تا معلم اندكی بیشتر از سایرین به آنها توجه كند كه متاسفانه گاها این اتفاق نمی افتد و كودك گوشه گیر و منزوی می شود.
رستمی تاسیس مدارس مخصوص كودكان اوتیسم را امری ضروری دانست و اظهار داشت: در استان تهران پنج مدرسه پسرانه و یك مدرسه دخترانه مخصوص افراد طیف اوتیسم وجود دارد. در بعضی از مراكز استانی هم چنین مدارسی وجود دارد، اما غالبا دانش آموزان اوتیسمی باید به مدارس استثنایی بروند كه فضای آن مناسب آنها نیست.
وی با اشاره به كمبود مدارس اوتیسم در كشور به مشكلات مربوط به سرویس مدارس پرداخت و افزود: با عنایت به تعداد كم مدارس اوتیسم، گاهی كودكان باید از نقاط بسیار دور به مدرسه بیایند و دغدغه سرویس و هزینه های آن همواره از مشكلات خانواده ها است كه باید به آن رسیدگی شود.
وی همینطور نسبت به عدم مناسب سازی محتوای آموزشی برای كودكان دارای اختلال اوتیسم اشاره و اظهار نمود: محتوای كتب درسی باید با عنایت به نوع اختلال این كودكان برایشان بازبینی شود. حتی امكان دارد كودكان طیف بالای اوتیسم برای پاس كردن دروس تحت فشار روانی قرار گیرند و نسبت به مدرسه دلزده شوند. در عین حال این بچه ها احتیاج به آموزش متفاوت به جای آموزش كلاسیك دارند تا به شكوفایی استعدادشان كمك نماید. دغدغه اصلی خانواده های طیف اوتیسم، حرفه آموزی این كودكان است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب