یك روانشناس مطرح كرد:
اسباب بازی، تمرینی جهت زندگی
به گزارش دکتر میوه لرستان یک روانشناس با اعلان اینکه کودک اسباب بازی را تبدیل به موجودی جاندار می کند که با او دوست می شود، دعوا می کند، درددل می کند، نصیحت می کند، نگرانی هایش را در بین می گذارد و استرس خودرا تخلیه می کند و به صورتی با اسباب بازی تمرین زندگی میکند، اظهار داشت: والدین، مربیان و معلمان با بهره گیری از ابزارهای آموزشی و کمک آموزشی می توانند از اسباب بازی ها برای رشد و یادگیری و فرزندپروری استفاده کنند.
لیلا میررضایی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به این که اسباب بازی در زندگی کودکان نه بعنوان وسایلی برای گذراندن اوقات بیکاری که وسایلی برای تمرین زندگی و اسباب سازنده زندگی آینده آنها محسوب می شود، اظهار نمود: کودک همانطور که از دنیای اطراف خود تصوری کودکانه دارد با همان تصور می تواند از اسباب بازی ها زندگی تخیلی برای خود ترسیم کند که نقشه راه زندگی آینده او هم می تواند باشد.
وی افزود: روانشناسان معتقد هستند اسباب بازی هم مانند همه مظاهر زندگی مدرن به مثابه شمشیری دو لبه عمل می کند، اگر در طراحی، ساخت، تولید و عرضه آن مدیریت درست و علمی اعمال شود می تواند بعنوان یک وسیله کمک تربیتی و آموزشی مفید به کار متولیان تعلیم و تربیت کودکان بیاید و اگر با آن غیر از این برخورد شود، می تواند ذهن و روان پاک کودکان ما و پایه های شکل گیری شخصیت آنها را گرفتار خدشه کند.
میررضایی بازی کودکان و نوجوانان را یکی از مؤلفه های مؤثر تحولی در سیر زندگی آنان دانست و اضافه کرد: بازی بعنوان یک نیاز اساسی و بنیادی، بسترساز سلامتی و بهداشت روانی و اجتماعی کودکان و نوجوانان بشمار می رود.
این روانشناس با اعلان اینکه بازی فایده های بسیار زیادی ازجمله ایجاد نشاط و تعامل اجتماعی، لذت بخشی، کشف توانایی ها، بالندگی شخصیت، سرگرمی و تفریح، مسئولیت پذیری، سازگاری، خلاقیت، امیدواری و برنامه ریزی در زندگی کودکان و نوجوانان دارد، افزود: بازی درمانی باتوجه به پیشرفت هایش در دنیا تأثیر بسیار قابل توجهی در زندگی کودکان و نوجوانان دارد و کاهش اضطراب، استرس، افسردگی، مشکلات ارتباطی و سایر اختلالات مانند اوتیسم، بیش فعالی و لطمه های دیگر را می توان از نتایج بازی درمانی دانست.
میررضایی با اشاره به این که اسباب بازی یکی از زیرگروه های مرتبط به بازی کودکان شمرده می شود و زندگی فردی، بین فردی و اجتماعی آنان را تحت تأثیر قرار می دهد، افزود: اسباب بازی انواع و اقسام خاصی دارد که همچون آنها می توان به اسباب بازی های فکری و ذهنی، حرکتی، رفتاری، گروهی، تمرکزی و تجمیع آنها اشاره نمود.
این روانشناس افزود: والدین، مربیان و معلمان با بهره گیری از ابزارهای آموزشی و کمک آموزشی می توانند از اسباب بازی ها برای رشد و یادگیری و فرزندپروری استفاده کنند و رابطه معناداری بین جنسیت و بازی و اسباب بازی وجود دارد.
وی اظهار داشت: بوسیله اسباب بازی های مختلف با رنگ ها، شکل ها و ابعاد مختلف می توان آموزش های مختلف را به کودکان ارائه و نقش آینده کودکان را تعریف و افق های آنان را ترسیم کرد و عدم استفاده از بازی ها و اسباب بازی ها می تواند عوارض غیرقابل جبرانی داشته باشد و در بزرگسالی برخی لطمه ها را احتمالاً به دنبال خواهد داشت.
میررضایی درباره ارتباط فضای مجازی با اسباب بازی، اظهار نمود: اسباب بازی ها در محیط های مجازی و الکترونیکی هرچند نوعی پُرکردن اوقات فراغت کودکان شمرده می شود ولی بنظر می رسد عوارض گوناگونی مانند عادت های مخرب، مشغولیت مصنوعی، پرخاشگری، اعتیاد، انزوا و گوشه گیری و امثال آنها را به همراه داشته باشد.
این روانشناس با اعلان اینکه پاسخ به نیازهای کودکان با تمرکز بر اصول روانشناختی و نیازهای تربیتی و اجتماعی، افق های قابل قبولی را برای رشد و پیشرفت اذهان کودکان و نوجوانان و به تبع آنها جامعه دارد، در ارتباط با نقش اسباب بازی در رشد فکری کودکان، اظهار داشت: کودک با اسباب بازی خود تنها بازی نمی کند، بلکه اسباب بازی را تبدیل به موجودی جاندار می کند که با او دوست می شود، دعوا می کند، درد دل می کند، نصیحت می کند، نگرانی هایش را در بین می گذارد و استرس خودرا تخلیه می کند بدین جهت اسباب بازی های کودک برایش اهمیت زیادی دارد.
میررضایی با اشاره به اینکه اسباب بازی در کنار سایر بازی ها در رشد و خلاقیت کودکان نقش به سزایی را ایفا می کند، اضافه کرد: مادران بوسیله اسباب بازی می توانند سبب تحریک حواس پنج گانه کودک شوند بعنوان مثال استفاده از اسباب بازی هایی که موسیقی پخش می کنند، پازل و لگوهایی که با سرهم کردن اشکال مختلفی را می توانند درست کنند در تقویت هوش و خلاقیت کودکان بسیار مؤثر هستند.
این روانشناس افزود: اسباب بازی های آموزشی مانند کره هوش، جورچین ها و خانه سازی برای کودکان یک سال به بالا مناسب می باشد و از سه سالگی به بعد نقش اسباب بازی هایی مانند عروسک، ماشین و بازی های تقلیدی مثل خاله بازی می تواند قوه تخیل کودک را افزایش دهد و انجام بازی های هوش و طرح معما برای به کارگیری فکر کودک موجب می شود تا کودک قوه فکر و تخیل خودرا به کار بیندازد و اهتمام کند مسائل را حل کند.
وی تاکید کرد: کودکی که مسائل مختلفی را به شکل بازی یا معما حل می کند، در برخورد با مسائل زندگی، مسائل علمی و غیره به همین شکل عمل می کند، برای اینکه یاد گرفته است که مسئله را از زاویه های مختلف نگاه کند و راهکار مناسب برای آنها بیابد، این مساله نقش زیادی در تقویت اراده و نگرش مثبت کودک به مسائل مختلف دارد و در رشد هوش او نیز مؤثر است.
منبع: drmiveh.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب